Tiger Woods

De beste golfer van de wereld is terug met zijn eigen golf-game. Deze keer is zelf slaan het devies!

Slecht begin
Voor ik de game in mijn Wii deed, had ik geen al te hoge verwachtingen. Sterker nog, het leek me niet zo veel, dat Tiger Woods. Golf trekt me sowieso niet echt, alhoewel WiiSports Golf me wel degelijk verraste. Dat spel was lekker simpel van opzet en het daadwerkelijk slaan van de bal was een leuk concept. Natuurlijk zaten er wel wat foutjes in… Het putten wilde mij bijvoorbeeld echt niet lukken wanneer de bal vlak voor het putje lag. Het spelletje werkte prima, al miste het hier en daar wat diepgang. Maar daar was het WiiSports voor.

En toen werd ik in Tiger Woods gegooid, zonder enige ervaring met de reeks of echt golf. Wat direct opvalt is dat de tekst van het 'EA Trax' pop-up venstertje enorm klein is. Dacht EA dat de Wii toch wel even HD deed? Helaas, want de tekst is gewoon niet te lezen. Niet dat het uit maakt, want de meeste nummers, zo niet alle, ken ik toch niet. In menuutjes wil het alleen nogal eens priegelen zijn omdat je al snel even mis mikt wanneer je een knop indrukt.

Het menu zelf bestuurt dan ook niet lekker met de WiiMote. In het optie scherm is het de bedoeling dat je een optie aanwijst en hem vervolgens met de d-pad aanpast. Dit werkt behoorlijk slecht. Vaak zul je de menu's dan ook liever even alleen met de d-pad doorkruisen. De keren dat je in een menu zit dan, want veel vaker ben je, zoals het hoort, op de golfbaan.

Na het maken van een personage met de Game Face functie van EA, waarin je een uniek personage (of evenbeeld) kunt creëren, was het tijd om te gaan spelen. De game kent een multiplayer mode en het leek me wel aardig om daar mee te beginnen.

Het idee is simpel. Rechts onderin staat een metertje dat aan geeft op hoeveel procent je slaat (in de praktijk variërend van pakweg 70 tot 110 procent). Daarnaast staat een icoontje dat aangeeft hoe hoog het gras in vergelijking met de bal staat, en de huidige windrichting en -snelheid.

Prima allemaal, maar ik was WiiSports gewend. Waar was mijn krachtmetertje? Waar was mijn kaartje dat aangeeft waar de hole zich bevind? Het was allemaal weg. Door op A te drukken kon ik wel een 'zone' besturen waarmee ik kon aangeven waar ik de bal ongeveer wilde hebben, maar hoe werkte dit precies? Ik had geen idee. Gewoon slaan dan maar.

Na een uurtje was ik die holes wel weer zat en bedacht ik me dat mijn idee van de game aardig klopte. Het slaan werkte niet vlekkeloos (de game detecteerde soms al een slaande beweging voor ik deze had gemaakt) en het putten was ook niet geweldig.

Wel was het grappig dat het publiek enorm begon te juichen als ik iets goed deed. Een beetje misplaatst wel zoals ze dat deden. Alsof ze bij een voetbalwedstrijd zaten, met hevig gejoel en geschreeuw in plaats van rustig en beheerst geklap. Er was echter één groot probleem: het publiek was nergens te zien. Waar kwam dat geschreeuw in godsnaam vandaan? Ach, het streelde mijn ego.

Birdie
De volgende dag pakte ik de game maar weer op. Er moest toch een review komen en ik las op diverse fora hoe mensen toch echt dachten dat dit een goede game zou zijn.

Ik begon de 'Tiger Tour'. Een tour waarin je, door allerlei opdrachten te volbrengen, verder komt op je tour, welke uiteindelijk eindigt bij een wedstrijd tegen Tiger Woods zelf. Gedurende de eerste opdracht, een duel tegen een golfster, begin ik de game te begrijpen. Even B inhouden, de WiiMote naar achteren bewegen en vervolgens slaan. Jawel, gelijktijdig met het personage op het scherm sla ik die bal richting de green, terwijl ik uit de WiiMote hoor hoe mijn golfstick de bal raakt.

Het slaan werkt goed en precies. Wanneer jij probeert de bal een afwijking naar links te geven, zal dit je vaak lukken. Wel is het vaak lastig om de bal met een goede kracht te raken. Als je oefenslag bijvoorbeeld op 90% steekt, kan je volgende slag zomaar op 110% uit komen. Erg lastig. Sowieso wil de game af en toe nog wel eens een slag registreren die je nog niet hebt gemaakt. Een puntje voor verbetering voor editie 08.