Rocking and golfing John Daly

Nederlandse golfliefhebbers dienen zich te verheugen op de komst van John Daly naar de KLM Dutch Open. Vet, alcoholist, gokker, rocker en longhitter. Komt dat zien, volgende week in Zandvoort. Daly moet publiek naar de Kennemer Golf en Country Club lokken. Want voor weliswaar goede spelers als Bernard Langer, Nick Dougherty, Jeev Milka Singh en Thomas Levet lopen veel golffreaks niet echt warm.

 

 

Het is leuk de beste Nederlanders te zien spelen: Maarten Lafeber, Robert-Jan Derksen en het aanstormende talent Joost Luiten. Maar wie spektakel wil komt, voor die rare Amerikaan uit Tennessee, ongeveer 120 kilo zwaar. Altijd aanvallend spelend, altijd ver slaand – al levert hij daarom weleens een afzwaaier af in zijn eeuwige zucht naar avontuur. Long John neemt het niet zo nauw met de golfetiquette, zijn kleding wil nog weleens afwijken van het gangbare golftenue (omdat te dik is), zijn uitspraken getuigen van brutaliteit (’Veel spelers snuiven cocaïne, ik niet’), zijn jarenlange grove alcohol- en nicotineconsumptie, zijn drie echtscheidingen, zijn eetgewoonten en zijn lichamelijke conditie mogen dan niet in lijn zijn met het gedrag van topsporter – hij kan écht goed golfen.

 

 

John Daly is de tegenhanger van Tiger Woods, de atleet, de moderne topsporter, de man van de opperste concentratie, de speler met de uiterste precisie. Afgelopen weekeinde bewees Woods waarom hij al voor de dertiende maal een Major won. Het was heet op het US PGA Championship in Tulsa, maar Woods hield stand tot aan de laatste hole, waar anderen door een mindere fysieke conditie naar het einde van de vierdaagse sloften. Ook Daly, die juist zo sterk begon, hield het niet vier ronden van achttien holes vol. Langzaam maar zeker dwaalden zijn slagen af en verdween het gevoel uit zijn handen.

Woods imponeerde met de slagen van zijn ijzers, waar de anderen problemen kregen door hardnekkig (te veel macho?) de driver te hanteren. Woods imponeerde ook door zijn houding. Dat atletische gevormde lijf in het strakke truitje, die steeds dikker worden armen, dat postuur, als een topatleet zoals de golfwereld die nog nooit heeft gezien. Wordt golf een krachtsport? Wordt golf het domein van in sportscholen gevormde spelers? Woods zegt van wel. Na zijn overwinning op het US PGA zei Woods dat hij zijn overwinning te danken had aan zijn trainingen in de sportschool. Daarom hield hij het zo lang vol in de hitte (39 graden), daarom haakten de anderen af. ,,Ik voelde op de eerste hole van de vierde ronde net zo fit als op de achttiende hol'’, zei Tiger. ,,Ik zag bij de anderen de schouders zakken, hun stappen werden slomer. Mijn concurrenten zijn te weinig bezig op de sportschool. Ze golfen, maar ze doen te weinig aan hun lichamelijke conditie.'’

 

 

Elke dag is Woods urenlang in de sportschool of is hij buiten aan het hardlopen, zegt hij. John Daly) gelooft er niet in, in sportscholen. Wie zou anders hebben gedacht? In antwoord op Woods zei hij deze week dat hij in Tulsa beter presteerde dan menig speler die slanker is dan hij en meer uren doorbrengt in de sportschool. ,,Dikke jongens als ik wennen aan de hitte. Ze laten me trouwens niet toe in en sportschool, omdat ik wil roken. Die keren dat ik het heb geprobeerd in de sportschool, moest ik al snel overgeven. Dat herinnerde me aan die keren dat ik moest overgeven van te veel drank. Daar ben ik dus maar snel mee gestopt, met die conditietrainingen dus.'’

 

Daly vindt dat het verschil door Woods niet in de sportschool wordt gemaakt. ,,Zijn putts zijn gewoon beter. Hij is daarin uniek. Tiger is veruit de beste golfer die ik heb gezien. Zijn talent is doorslaggevend.'’ Misschien doelde Daly op het feit dat Tiger al op zijn tweede jaar blijk gaf van talent in een door zijn vader geregelde tv-show. Toen al raakte de kleine Tiger de bal goed.

 

 

Daly eet, rookt en drinkt wat en hoeveel hij wil. Als het geen whisky meer is, dan drinkt hij wel liters Dietcoke. In 1987 werd hij professional. In 1991 verraste hij met een overwinning in het US PGA, in 1995 won hij het Britse Open op St. Andrews in een playoff met de Italiaan Costantine Rocca. John Daly (zie YouTube en verbaas je) kan dus echt golfen, als het meezit. Maar Daly wil vooral genieten, van ver slaan en onmogelijke chips, pitches en putts maken. Al elf keer won hij het toernooi om de verste afslagen (Driving Distance). Zijn hoogste gemiddelde dateert van 2003, ruim 280 meter. Drives boven de 300 meter zijn niet ongewoon. Par 5 holes kan hij in twee slagen bereiken.

 

Dat kan leuk worden in Zandvoort. Eerste vraag is waar hij Daly slaapt. In een hotel of in een camper, trailer of bus,  waar hij doorgaans de toernooien afgaat. Tweede vraag is of hij zich ’s nachts nog laat gelden. Niet op de baan, maar aan de bar ergens aan de Nederlandse kust, met een gitaar in zijn hand zingend